Fond za vanredne situacije i koji iznos je poželjan

Finansijski stručnjaci uglavnom savetuju da u fond za vanredne situacije izdvojite iznos koji je potreban da pokrijete svoje troškove za tri do šest meseci života. Neki čak savetuju iznos koji bi pokrio celogodišnje troškove.

Život često ne ide onako kako planiramo. Recesija, gubitak posla, bolest koja nas može zadesiti lično ili nekoga u porodici, kvar automobila ili nekog skupljeg uređaja… Sve su to vanredne situacije u kojima je dobro imati nešto novca sa strane.

Ekonomisti Emily Gallagher i Jorge Sabat u svom istraživanju “Rules of Thumb in Household Savings Decisions” osporavaju ova često citirana pravila o štednji u domaćinstvu.

“Ljudi obično postavljaju vrlo visoke pragove štednje. Na primer, preporuka je da biste trebali imati ušteđevinu u iznosu šestomesečnog prihoda ili najmanje 15.000 dolara. Ali ti brojevi nemaju čvrste temelje”, tvrdi Emily Gallagher, prenosi Bankar.rs.

Na temelju prikupljenih i analiziranih podataka dvoje stručnjaka sa Univerziteta Colorado u Boulderu izračunali su realniji iznos koji bi domaćinstva sa niskim prihodima trebala imati u sigurnosnom fondu.

Utvrdili su da bi 2.467 ušteđenih dolara trebalo biti dovoljno da američka porodica ne zapadne u finansijske probleme poput nemogućnosti da plati najam, režije ili medicinsku negu.

Gallagher i Sabat, inače docenti u oblasti finansija, svoj proračun temelje na podacima iz Ankete o prihodima i učešću u programima socijalne podrške američkog ministarstva rada. Analizirajući te podatke izračunali su verovatnoću da domaćinstvo zapadne u finansijske probleme u idućih šest meseci u odnosu na ušteđeni iznos.

Analizirali su finansijske podatke o više od 70.000 domaćinstava sa nižim prihodima, a to su prema definiciji domaćinstva koja zarađuju manje od dvostrukog iznosa praga siromaštva.

U SAD to znači da četvoročlana porodica zarađuje manje od 30.000 dolara godišnje, pojašnjava Gallagher te dodaje da to obuhvata oko 30 odsto radno sposobnog stanovništva SAD.

Utvrdili su da već vrlo male uštede – na primer 200 do 500 dolara – značajno smanjuju verovatnoću da će domaćinstvo zapasti u finansijske probleme, a svaki dodatni ušteđeni dolar dodatno smanjuje tu verovatnoću.

Ali do određene granice, a to je onih 2.467 dolara koji su već pomenuti.

“Čini se da sve iznad tog iznosa više nije tako efikasno”, kaže Gallagher.

Naravno, svaki dodatni ušteđeni dolar dodatno smanjuje verovatnoću da ćete zapasti u finansijske probleme, ali ta promjena je neznatna u odnosu na graničnu vrednost od 2.467 dolara.

“Naši podaci ne obuhvataju osobe sa srednjim ili višim primanjima, ali ako to pravilo funkcioniše za ljude sa nižim dohotkom, trebalo bi da važi i za one sa srednjim i višim dohotkom”, smatra Gallagher.