Retke su države čiji političari toliko energije troše na bavljenje ekonomskim pitanjima kao Srbija. Sve tranzicione vlade i ministri rade od jutra do večeri na ekonomskim pitanjima, ali, suštinski, rezultati izostaju. Srbija se neprekidno nalazi na evropskom i balkanskom začelju po skoro svim kvalitativnim i kvantitativnim pokazateljima razvijenosti: BDP-u po stanovniku, prosečnoj plati po zaposlenom, produktivnosti, stopi nezaposlenosti, visokom javnom dugu, udelu industrije i investicija u BDP-u, inovativnosti, urušenoj infrastrukturi, masovnom egzodusu mladih i obrazovanih u inostranstvo, rastućoj prosečnoj starosti i smanjivanju očekivanog trajanja života...
Valjalo bi razmisliti o promeni kursa i Vladu uputiti da se vrati svom osnovnom poslu: pravljenju ambijenta, procedura i zakona kao platforme na kojoj će investitori (domaći i strani) sopstvenim novcem i uz sopstveni rizik ostvarivati dobit i plaćati porez. Ne mogu se zaobići pitanja zašto nisu urađene neke stvari.