Država blagostanja

Činioci ekonomskog razvoja, efikasnosti proizvodnje, raspoloživosti, kvaliteta i cene robe i usluga ne spadaju samo u egzaktne parametre, poput tehnoloških, finansijskih ili tržišnih potencijala ili opšte ekonomske konjunkture. Savremene ekonomije obuhvataju prostrana područja ljudskih aktivnosti u sve oštrijoj tržišnoj utakmici koju nameće globalizacija, na putu od zamisli, preko realizacije, do prodaje. Složeni su, nekad i nedokučivi odnosi robnonovčanih i idejnih transakcija, vladavne prava i intimne ljudske psihologije (motivacionog mehanizma kapitalizma i demotivišućeg činioca državne ekonomije).

Ekonomske promene su decenijama najneposredniji podsticaj društvenim aktivnostima, zahvaljujući, između ostalog, sve intenzivnijoj sprezi tehnologije menu ljudskih aktivnosti. Dostupnost informacija, time i sredstava razmene kapitala, ideja i poruka, spada u ekonomske i društvene prioritete koji su novijeg vremena, i posebnost su tekuće, četvrte industrijske revolucije. U uslovima globalnog ubrzanja u promenama tehnologija i konjunkture, društvo preraspodele i partijska država su neefikasni, neinventivni, spori i neuspešni koncepti razvoja.

Društvo preraspodele i partijska država ometaju one promene, i u državi i u društvu, u kojima vladavina prava i politički koncept jednakosti obezbeđuju liderstvo u sticanju i inovacijama.

Država blagostanja je dovela do metastaze društvene strukture, koja se sporo i tegobno menjala u hronologiji pokušaja, i otpora tim pokušajima, da se Srbija modernizuje i evropeizira. Konkretno, da se izbavi iz okova malih, sitnih, usitnjenih seoskih poseda, da se urbanizuje, školuje, da izgradi infrastrukturu i, konačno, državnu i društvenu svojinu prevede u privatnu (poželjno u širokoj društvenoj osnovici kako bi se kapitalizam razvijao u domenu opšteg, većinskog političkog konsenzusa).