Rođenom u onakvim prilikama kakve su naše bile, odraslom u jednom odavno zabataljenom narodu kakav naš beše, šta mu je drugo preostalo nego da se baci na posao i postane popisivač i opisivač svega, baš onakav kakav je i bio. U bogatom opusu Vuka Stefanovića Karadžića (pored svega ostalog po čemu reformatora našeg književnog jezika i sakupljača narodnih umotvorina pamtimo) mogu se pronaći i stranice koje sadrže osvrt na ekonomske prilike njegovog doba. Vukovo interesovanje za narodni jezik, pismo i stvaralaštvo, za predanja i istoriju – neminovno je doticalo i ekonomsku dimenziju života srpskog naroda.
Poznavaoci tog aspekta Vukovog dela uglavnom smatraju da se Vuk manje istakao kao analitičar, a više kao slikar ili kolekcionar slika na kojima su ovekovečene društvene relacije, ličnosti i pojave koje obeležiše njegovu epohu.